Toksoplazmoza wrodzona najczęściej uszkadza oczy i mózg dziecka. W zespole wrodzonej toksoplazmozy może występować cały szereg różnych symptomów, które czasem sprawiają trudności diagnostyczne i opóźniają wdrożenie leczenia.
Największe ryzyko przeniesienia zakażenia na płód jest wtedy, gdy matka pierwszy raz styka się z Toxoplasma gondii w trakcie ciąży (jest to tzw. zakażenie pierwotne) i wynosi ono ok. 30-40%. Jeśli matka była nosicielką zakażenia jeszcze przed poczęciem, prawdopodobieństwo zakażenia dziecka jest bardzo niewielkie.
Objawy toksoplazmozy wrodzonej mogą być różnorodne. Bardzo często dotyczą one narządu wzroku. Może to być zapalenie siatkówki i naczyniówki oka (są to warstwy gałki ocznej, umożliwiające odpowiednio odbieranie bodźców wzrokowych i jej unaczynienie). Czasem są to niedorozwój gałek ocznych lub uszkodzenie nerwu wzrokowego, mogące prowadzić nawet do całkowitej ślepoty. Stosunkowo często toksoplazmoza objawia się u dziecka pod postacią zwapnień śródczaszkowych i wodogłowia. Rzadziej występujące objawy toksoplazmozy wrodzonej to napadowe drgawki, porażenia kończyn, głuchota, opóźnienie rozwoju umysłowego.
Czytaj też: Czy to na pewno toksoplazmoza?
Toksoplazmoza wrodzona może prowadzić do porodu przedwczesnego, czyli przed 37. tygodniem ciąży, co powoduję niską masę urodzeniową noworodka.
Przy porodzie często stwierdza się u dziecka z toksoplazmozą takie objawy, jak powiększenie śledziony, wątroby, węzłów chłonnych, czasem także zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz niedokrwistość. Wszystkie te objawy świadczą o uogólnionej infekcji w organizmie dziecka i nie są charakterystyczne wyłącznie dla toksoplazmozy wrodzonej.
Diagnoza toksoplazmozy wrodzonej stawiana jest nie tylko w oparciu o objawy, ale także badanie przeciwciał we krwi dziecka i matki, badania obrazowe oraz szczegółowe badanie okulistyczne i neurologiczne.
Leczenie toksoplazmozy wrodzonej powinno być kompleksowe, obejmując nie tylko podawanie antybiotyków, ale także rehabilitację psychoruchową dziecka. W pojedynczych przypadkach konieczne może być leczenie chirurgiczne - stosowane na przykład w przypadku wodogłowia. Dziecko z wrodzoną toksoplazmozą powinno pozostać pod troskliwą opieka pediatry, okulisty i neurologa, a niekiedy także lekarzy innych specjalności.
Polecamy też: Jak ochronić się przed toksoplazmozą?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!