Kiedy warto przeprowadzić badanie w kierunku toksoplazmozy u dziecka:
- u noworodków matek zakażonych toksoplazmozą w czasie ciąży,
- u noworodków z objawami uogólnionego zakażenia bądź z objawami neurologicznymi, zwapnieniami wewnątrzczaszkowymi
- u dzieci z wrodzonymi wadami narządu wzroku, zapaleniem siatkówki i naczyniówki, osłabieniem ostrości wzroku, zezem,
- u dzieci z powiększeniem węzłów chłonnych i powiększeniem wątroby i śledziony po wyłączeniu innych ich przyczyn,
- u dzieci z niewyjaśnionymi stanami gorączkowymi
Najważniejszą rolę w diagnostyce toksoplazmozy mają tzw. metody serologiczne. Polegają one na wykrywaniu przeciwciał we krwi pacjenta, które powstają w odpowiedzi na zakażenie i są skierowane przeciwko białkom pasożyta. Pierwsze po zakażeniu powstają przeciwciała klasy IgM. Ich obecność we krwi stwierdza się po około tygodniu od zakażenia i utrzymują się do około 4 miesięcy. Ich obecność świadczy o niedawno przebytym zakażeniu. Przeciwciała IgM nie przechodzą przez łożysko matki, dlatego stwierdzenie ich we krwi noworodka świadczy o zakażeniu wrodzonym.
Z kolei przeciwciała klasy IgG pojawiają się po 1-2 tygodniach od zakażenia, osiągając najwyższe wartości po około dwóch miesiącach. Te przeciwciała obecne są we krwi przez wiele lat i badając ich obecność można sprawdzić czy przebyliśmy toksoplazmozę. Podejrzewając u noworodka toksoplazmozę wrodzoną przeciwciała klasy IgG oznacza się bezpośrednio po porodzie zarówno u matki jak i u dziecka z krwi pępowinowej. Jeżeli miana przeciwciał IgG są takie same, lub niższe u dziecka, to prawdopodobnie dziecko nie jest zakażone, gdyż przeciwciała IgG przechodzą przez łożysko i mogą pochodzić od matki. W przypadku wyższego poziomu przeciwciał klasy IgG u dziecka niż u matki należy podejrzewać zakażenie wrodzone. W obu przypadkach badanie poziomu przeciwciał należy skontrolować po 3 tygodniach.
Największe znaczenie diagnostyczne ma izolacja Toxoplasma gondii z krwi, płynu mózgowo rdzeniowego i innych tkanek pobranych od zakażonego pacjenta. Jednak wynik takiego badania otrzymuję się dopiero po około 6 tygodniach w związku z czym metody te stosowane są dość rzadko. W przypadku zmian w węźle chłonnym czasem pobiera się go operacyjnie w całości i poszukuje charakterystycznych dla toksoplazmozy zmian.
Czytaj też: Toksoplazmoza w liczbach
Obecnie istnieje możliwość wykorzystania nowoczesnych szybkich metod molekularnych, jednak zarezerwowane są one dla przypadków trudnych diagnostycznie, dla osób z zaburzeniami odporności oraz do diagnostyki prenatalnej.
Warto pamiętać ze najważniejsze są objawy. Dlatego nic nie zastąpi dokładnego badania, w tym także okulistycznego i neurologicznego.
Niezmiernie pomocne jest tradycyjne badanie morfologiczne krwi które u chorego na toksoplazmozę może wykazać niedokrwistość, podwyższona liczba limfocytów lub eozynofili. Także badania obrazowe takie jak tomografia komputerowa i ultrasonografia odgrywają istotną rolę w diagnostyce zmian wywołanych przez Toksoplazma gondii.
Polecamy też: Jak ochronić się przed toksoplazmozą?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
